Fasciatherapie en Trauma – module 2

Dit is de vervolgmodule op de PV ‘fasciatherapie en trauma’ (module 1) en zoals gevraagd door de deelnemers van module 1,  zal tijdens deze stage verder worden ingegaan op de behandeling van trauma binnen de fasciatherapeutische praktijk.

Voor de fasciatherapeuten die ingestapt zijn of nog willen instappen in het POBOS-project is deze module verplicht te volgen.

Wat mag je verwachten tijdens dit 3-daags seminarie :

• een korte herhaling van de belangrijkste punten uit het eerste PV
• anamnese bij de traumapatiënt.  Dit vanuit onze kwadranten visie van Skjaërven aangevuld met een specifieke visie voor psychosomatiek en trauma.

• • ! voorbereiding gevraagd aan deelnemers : een casus meebrengen, graag uitgeschreven (min 1 en max 2 A4 pg’s).  Het is de bedoeling dat de casussen kunnen uitgewisseld worden.

• Vervolgens zullen we een onderscheid maken tussen éénmalig en complex trauma.  Uit de praktijkervaring weten we dat patiënten met onderliggend complex trauma veel makkelijker PTSS zullen ontwikkelen wanneer ze later in het leven een traumatische gebeurtenis meemaken.  Daarom is het van belang om dit goed te kunnen onderscheiden in de prakijk.

• • Om deze vormen van trauma op een professionele manier van naderbij te bekijken hebben we daarvoor een experte uitgenodigd.  Catherine Estas Phd. is een collega van Sophie Van de Put uit het lesprogramma bij Focus on Emotion (Cliëntgericht experiëntiele psychotherapie opleiding vanuit KUL) waar zij beiden lesgeven over het lichaam in psychotherapie.  Catherine is doctor in de klinische psychologie en heeft jarenlang ervaring in het werken met complex trauma (zie bio).  Daarnaast is zij tevens gespecialiseerd in Sensorimotor Psychotherapy, danstherapie en yoga en is erg vertrouwd met het lichaamswerk in de praktijk.  Een experte van hoog niveau!  Zij zal ons inspireren met haar kennis en kunde in de namiddag van dag 1 en dag 2.
• Daarnaast zal er voldoende ruimte zijn om onze eigen methode te leren toepassen bij deze patiënten.  We zullen gedurende deze 3 dagen voldoende ruimte maken om de traumapatiënt zowel in manuele therapie als in bewegingstherapie te leren begeleiden alsook tijdens introspectie. 
  • Praktische handvatten om te leren omgaan met het traumatische lichaam, re-memorisaties en emotionele ontlading zowel in manuele therapie als in bewegingstherapie en het gesprek.
  • Dit alles vanuit een vooropgesteld mogelijk behandelplan voor de traumapatiënt vanuit de psychotraumatologie dat op geïntegreerde manier wordt gelinkt aan onze fasciatherapie.
  • Daar waar Catherine haar insteek vanuit haar expertise zal brengen zullen Sophie Van de Put en Philippe Rosier de omslag maken naar de fasciatherapeutische praktijk.

Fasciatherapie en trauma:

Meer dan we denken hebben patiënten die een fasciatherapeut consulteren een traumaverleden.  Daarom is het belangrijk om als fasciatherapeut goed geïnformeerd te zijn over trauma, om het te herkennen en te begrijpen. Zodat we onderscheid kunnen maken tussen dat wat we in veiligheid kunnen begeleiden en waar nodig doorverwijzing zich aandient(*).

Los van alle hypes die momenteel circuleren rond trauma is het belangrijk om op nuchtere wijze te kunnen kijken naar de fundamenten van wat trauma werkelijk inhoudt:

• Enerzijds onderscheiden we patiënten met PTSS (Post-Traumatisch Stress Syndroom) die als dusdanig erkend worden en naar de fasciatherapeut worden doorverwezen voor het behandelen van aanhoudende lichaamsklachten waar zij mee worstelen. Deze begeleiding wordt vaak gecombineerd met een psychotherapeutisch traject bij een traumatherapeut.
• Anderzijds hebben we patiënten in behandeling met een traumaverleden die zelf de link niet leggen tussen de huidige lichaamsklachten en traumatische gebeurtenissen in het verleden.  Het gebeurt dan dat de patiënt niet het volledige verhaal vertelt aan de fasciatherapeut maar dat hij door het behandelproces wel tot inzicht kan komen..

• Tenslotte zien we patiënten met al of niet uitgesproken lichamelijke klachten die mogelijk verweven zijn met een onbewuste traumatische achtergrond.  De patiënt herinnert zich niets van een trauma.  Als therapeut komen dan we soms weefselspanningen tegen die zich hebben opgeslagen in de diepte maar die zich aan de oppervlakte uiten als meer specifieke symptomen zoals vb. Hoofdpijn, kaakklachten, spijsverteringsproblemen, een heupklacht, bekkenbodemklachten maar zeker ook ademhalingsproblemen, hartkloppingen en chronische pijnklachten en paniekaanvallen kunnen daarbij horen.  Het gebeurt ook wel dat een patiënt een re-memorisatie beleeft van een niet (meer) bewuste gebeurtenis uit zijn persoonlijk leven of dat een emotionele ontlading volgt die voor hem als onverwachts overkomt.

” Eigen aan het traumatische lichaam is dat het onverwachts reageert, een eigen leven lijkt te leiden en vooral dat het trauma ‘vergeten’ wordt maar wel nadrukkelijk zijn sporen nalaat in het lichaam.”

 (*) Het is belangrijk voor iedere therapeut, die werkt met het lichaam, om zijn/haar expertise te onderbouwen met de nodige inzichten. Het vergemakkelijkt de dialoog met collega’s uit andere disciplines. Trauma vergt in vele gevallen een transdisciplinaire aanpak.